សុខភាព ៨ ការដោះលែងអោយមានសេរីភាព | Voice of Hope Studio

Health & Welfare Chapter 08 Deliverance | Voice of Hope Studio

វាជាឆាកដ៏ឈឺចាប់និងពិបាកមួយ ដែល​កូនៗកំពុងតែ​យំស្រែក ហើយម្តាយរកគិត​មិន​ចេញ​ថា​មិនដឹងជាធ្វើយ៉ាងណា  ដោយ​កំពុងតែរំជួលចិត្ត និងខឹងសំបារជាខ្លាំង។ នាងនិយាយម្នាក់ឯងថា “នេះជាលើកចុងក្រោយហើយ ហើយយើងទ្រាំមិន​បានទៀតទេ!” លោក សំ ជាឪពុកនិងជាស្វាមីប្រមឹក បានបាត់បង់ការងារមួយទៀតហើយ​។

សំ ជាមនុស្ស​រីករាយនិងមានសំដីទន់ភ្លន់ណាស់ ហើយ​គាត់​តែងតែជាឪពុកដែលមានចិត្តល្អនិងជាប្តីដែលចេះគិតពិចារណាម្នាក់ លើកលែងតែនៅពេលដែលគាត់នៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃគ្រឿងស្រវឹងចេញ។ មនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តគាត់ និងបានស្វាគមន៍គាត់ឲ្យចូលក្នុងក្រុមកីឡាប្រចាំតំបន់​របស់គាត់ គេតែងតែអនុញ្ញាតឲ្យគាត់ចូលទៅក្នុងការិយាល័យធំ ឬនៅតូបលក់ភេសជ្ជៈ បន្ទាប់ពីការប្រកួតកីឡាវាយកូនគោល ឬ ព្រឹត្តិការណ៍កីឡាផ្សេងៗទៀត។ ដោយសារតែការញៀនសុរាធ្វើឲ្យគាត់បាត់បង់ការងារមួយហើយមួយទៀត មិនតែប៉ុណ្ណោះ គាត់បានបាត់បង់ មិនត្រឹមតែសុវត្ថិភាពខាងថវិការបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងបាត់បង់មិត្តភក្តិជាច្រើនដែលគាត់បានលេង បានផឹក និងបានទាក់ទងជិតស្និទ្ធ កាលពីមុន មកទៀតផង ។

គាត់មិនមានបញ្ហាតែជាមួយនឹងស្រាប៉ុណ្ណោះទេ គឺថែមទាំងជក់បារីទៀតផង។ សូម្បីតែដឹងថាគាត់មានជំងឺមហារីកបំពង់ខ្យល់ក៏ដោយ ក៏គាត់ឈប់ជក់បារីបានតែពីរបីខែប៉ុណ្ណោះ រោគវិនិច្ឆ័យជាច្រើនដែលគំរាមកំហែងដល់ជីវិត ដូចជា ជំងឺគាំងបេះដូង និងជំងឺមហារីក ជាដើមនោះ បាននាំឱ្យគាត់ផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅត្រឹមតែមួយរយៈខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ ការពិតនោះគឺថា វាតម្រូវឱ្យមានអ្វីមួយថែមទៀត ដើម្បីធ្វើឲ្យអត្ថន័យនិងមានការផ្លាស់ប្តូររយៈពេលវែងមួយ នៅក្នុងឥរិយាបថចាស់របស់យើង។

រឿងដ៏សោកសៅរបស់លោកសំបង្កើតជាគំរូមួយ ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងពាក្យសំដីដ៏ល្អបំផុតរបស់គាត់ ក្នុងអំឡុងពេលដែលគាត់ស្វាងឡើងវិញ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ពាក្យនោះមានរយៈពេលខ្លីពេក ដូចជា​ពាក្យ​ដែល​គាត់​និយាយថា “ខ្ញុំអាចគ្រប់គ្រងថ្នាំជក់ និងស្រាបាន វាទាំងពីរនេះមិនមែនចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំទេ!” ការពិតដ៏ក្រៀមក្រំនោះគឺថា ថ្នាំជក់ និងស្រាជាម្ចាស់របស់គាត់ ហើយគាត់ពិតជាខ្ញុំបម្រើរបស់វាពិតមែន​។

ការស្រឡាញ់របស់គាត់ មានផលប៉ះពាល់ដល់មនុស្សដទៃទៀតជាច្រើន ជាពិសេសអ្នកនៅក្នុងគ្រួសាររបស់គាត់។ កូនពីរនាក់ក្នុងចំណោមកូនទាំងបួនរបស់គាត់បានក្លាយជាអ្នកផឹកស្រា។

ជាការពិតណាស់ អ្នកមានប្រាជ្ញានិយាយត្រូវ នៅក្នុ​ងព្រះគម្ពីរសុភាសិត ២៣:២៩-៣២ បាន​ចែងថា «តើអ្នកណាមានសេចក្តីពិបាកចិត្ត? តើអ្នកណាកើតទុក្ខព្រួយ? តើអ្នកណាមានសេចក្តីទាស់ទែងគ្នា? តើអ្នកណាត្អូញត្អែរ? តើអ្នកណាត្រូវរបួសឥតហេតុ? តើអ្នកណាមានភ្នែកក្រហម? គឺជាពួកអ្នកដែលអង្គុយផឹកស្រាជាយូរ ជាអ្នកដែលស្វែងរកស្រាលាយ នោះឯង កុំឲ្យមើលស្រាទំពាំងបាយជូរក្នុងកាលដែលមានពណ៌ក្រហម គឺក្នុងកាលដែលព្រួចពពុះនៅក្នុងកែវ ហើយហូរចុះទៅដោយស្រួលនោះឡើយដ្បិតនៅចុងបំផុតនឹងចឹកដូចជាពស់វិញ ហើយអុចដូចជាពស់ហនុមានផង»។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទោះជាលោក​អ្នកដឹងឬមិនដឹងក៏ដោយ ស្រាគឺជាសារធាតុសម្លាប់មនុស្ស។ ទម្រាំតែលោក សំ ដឹងការពិតដ៏អាក្រក់របស់វា នោះហួសពេលទៅហើយ។